Τόλης Σταυριανός Χέρια τυφλού

Ο  Τόλης  Σταυριανός  είναι   γιατρός   και  εργάζεται   στη  Γερμανία  σε  μεγάλο νοσοκομείο  της  Φρανκφούρτης .Αναγκάστηκε  να  μετακομίσει  στο  εξωτερικό εξαιτίας  της  μεγάλης  οικονομικής  κρίσης .Η  σχέση  του με τη λογοτεχνία  είναι ιδιαίτερα  στενή , καθώς και οι δύο γονείς  του  είναι  φιλόλογοι . Έχει  δημοσιεύσει  άρθρα  του  σε  γερμανικά  περιοδικά  και   εφημερίδες  και  έχει  εκδώσει  την ποιητική συλλογή  "Κουρδισμένα όνειρα   σε παράταξη" . Η  ποίησή  του  έχει  υπαρξιακές  προεκτάσεις  και  μοιάζουν  με  μονολόγους   ενός  παράφρονα  ηθοποιού . Σε  αρκετά  ποιήματα  διακρίνονται  επιδράσεις  από τον Μπέκετ  τον οποίο  ο  ποιητής  θαυμάζει .Σε άλλα υπάρχει  μία  σχεδόν τρυφερή , νοσταλγική  διάθεση  συνδυασμένη  με  μία  έντονη  τραγικότητα . Το  ποίημα "Χέρια  τυφλού"  ανήκει  στην  αδημοσίευτη προς  το παρόν   δεύτερη  συλλογή του  ποιητή "Οδός  γυμνού" .

Χέρια τυφλού

Κοίταξα  τα χέρια μου άνοιγαν δρόμους προς τον ίλιγγο
ύπουλες  ημέρες υποκρίνονταν  τη γραμμή της ζωής
Κάτι προσπαθεί ολοένα προσπαθεί
Δεν  έφευγε καμιά χειραψία παρά μόνο δίψα
στεγνά συναισθήματα κατρακυλούσαν
Κάτι προσπαθεί ολοένα  προσπαθεί
Ασφαλώς τα χέρια τούτα θ' ανήκουν σε άλλους  καιρούς
κάποτε που  γυρνούσαν σε μεγάλες τροχιές  τα φιλιά
με  το άνοιγμα  του παραθυριού και της μέντας
Κάτι προσπαθεί ολοένα  προσπαθεί
Όταν το  σώμα  μιλούσε  σώμα
κι ας  μην έβρισκε στήθος μήτε ρώγα μήτε  τοσηδά συγκίνηση
Κάτι προσπαθεί ολοένα προσπαθεί
αλλά παντού ο νόμος της  αυριανής στιγμής

Μιχάλης Παπαντωνόπουλος ΑΣΜΑ 4

Ο Μιχάλης Παπαντωνόπουλος είναι Έλληνας  ποιητής  και μεταφραστής . Γεννήθηκε το 1980 στο Μεταξουργείο. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία. Έχει εργαστεί ως διορθωτής, επιμελητής εκδόσεων, βιβλιοπώλης και κειμενογράφος. Εξέδωσε τα ποιητικά βιβλία Πλάσματα της νύχτας (Δωδώνη, 2001), Δ (Ερατώ, 2006), Συμεών Βάλας (Μελάνι, 2010) και Οι Δώδεκα (Αιγαίον/Κουκκίδα, 2011).Έχει μεταφράσει έργα των  Γκέοργκ  Τρακλ , Ράινερ  Μαρία  Ρίλκε ,Όσκαρ  Ουάιλντ  , Ουίλιαμ Μπάτλερ  Γέιτς, Νοβάλις κ.ά.Συνεργάζεται με το ένθετο «Αναγνώσεις» της εφημερίδας «Η Αυγή» και με την κυπριακή εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος».

[ΑΣΜΑ  4]

Αποβραδίς  έπαιρνε   πυρετός
έκαιγε πυρετός
λευκά τα μάτια σου
κι ένα κομμάτι στόμα
ανέπνεε ως το αίμα τα δόντια.
[Κι ακόμη : το  χέρι
να σέρνει   όση του δύναμη , να ψαύει
ό,τι του ξύλου έκταση
κι επιστροφή την ίδια κίνηση  τη μία να υποφέρει]
Κι ήταν το σώμα  σου παιδί :
πέτρα που ξέχωσε με νύχια η βροχή
και ρίζα ερπετό την σκέπει - χώμα σιωπή 
σκεφτόμουν και τους δρόμους
που σκάβει το σκουλήκι μες στον άνθρωπο

Πόρης Καλαντζής Φαρέτρες στο κενό

Ο  Πόρης  Καλαντζής  είναι  φοιτητής από την Κύπρο . Σπουδάζει  Πολιτικός  μηχανικός  στο  Εθνικό  Μετσόβιο  Πολυτεχνείο .Γεννήθηκε  στην  Αγγλία  όπου και πέρασε  τα  παιδικά  του  χρόνια .Ταξιδεύει  συχνά  στο  εξωτερικό και παρακολουθεί τις  νέες  τάσεις  στο  χώρο  της  τέχνης  και ειδικά της  ποίησης . Αγαπημένοι του  ποιητές  είναι : ο Ντίνος  Χριστιανόπουλος , ο Τάσος  Λειβαδίτης  και  η  Κατερίνα  Αγγελάκη Ρουκ .Η  ποίησή του  έχει   υπαρξιακές  αποχρώσεις .Πρωταγωνιστεί  ένα  εγώ  απεγνωσμένο , γεμάτο  από φοβίες  και  ανασφάλειες ,ενώ   συχνά  η  εξομολόγηση  εκτρέπεται   στο ύφος  μιας  ικεσίας  , όπως  στο ποίημα  που  ακολουθεί :

Φαρέτρες στο κενό

Προδώθηκα / κι όμως ήξερα /τα δάχτυλα μένουν /κάποιες  τάξεις  σπόρων μου  ανήκουν /να βάζω βέλη να βγάζω βέλη / και ποτέ ο στόχος στα χέρια μου /προς κάθε κατεύθυνση /αποδημητικά λεπτά της ώρας /όλα φεύγουν /όταν ο τόπος σωπαίνει /και τα ρολόγια απεργούν /δικάστε με αν πρέπει /το γνωρίζω μιλάω κενό

Μαρίνα Αγαλματίδου Απόψε

Η Μαρίνα  Αγαλματίδου    σπούδασε  αρχιτεκτονική  στο  Παρίσι όπου και διαμένει  πλέον μόνιμα . Η Ελλάδα  ωστόσο  είναι ο μεγάλος έρωτας  της  ζωής  της  και την  επισκέπτεται  πολύ συχνά . Έχει εκδόσει  ποιήματά  της  στο γαλλικό λογοτεχνικό περιοδικό "La mer"  .Γράφει  και στα  γαλλικά .Η ποίησή  της είναι  κατά  κανόνα  ολιγόστιχη  και  πυκνή  σε  νοήματα , το λεξιλόγιό της καθημερινό , οι  εικόνες  γρήγορα  εναλλασσόμενες  και πολλές  φορές  χωρίς συνοχή , το  ύφος  πικρό και  ελαφρά  ειρωνικό . Δημοσιεύω το  ποίημα "απόψε"

απόψε

απόψε
παίζω στα χαρτιά σκοτάδι
ρίχνω βαλέ  τους φόβους μου
τα παίζω όλα
αρχίζεις  τις ανησυχίες :
να μετρήσω τα  λάθη μου
να λιγοστέψω τις αταξίες
να ξεφλουδίσω
κάτι παλιομοδίτικα λυπάμαι-
εν τέλει  σε  λυπάμαι
και  βγάζω απ΄το μανίκι
τον κρυμμένο πόθο
για να σ'αφήσω
πάλι να κερδίσεις

ΙΟΥΛΙΤΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ Σπίτι πόσων αστέρων

                                  

Η Ιουλίτα Ηλιοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966.  Είναι  ποιήτρια  και    δοκιμιογράφος. Ολοκλήρωσε   τις  σπουδές  της   στη  Βυζαντινή και Νεοελληνική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών , ενώ παράλληλα  ακολούθησε  και   θεατρικές  σπουδές   στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Εκτός  από το ποιητικό  της  έργο  , γράφει δοκίμια, επιμελείται εκδόσεις βιβλίων, ενώ συνεργάζεται με την Ορχήστρα των Χρωμάτων στη δημιουργία προγραμμάτων λόγου και μουσικής. Υπήρξε  σύντροφος  του  Οδυσσέα  Ελύτη .Η  ποίησή  της   έχει ένα   τρυφερό και  λυρικό χρώμα  , και   ξαφνιάζει  με  τη βαθύτερη  μουσικότητά  της .Παραθέτω   το  ποίημα  ΣΠΙΤΙ   ΠΟΣΩΝ  ΑΣΤΕΡΩΝ  .Έχει  δημοσιεύσει  τα  έργα : 

• Καλούς ενιαυτούς Μάρκο
• Δίγαμμα
• Ευχήν Οδυσσεί
• Από το ένα στο δύο
• 11 τόποι για 1 καλοκαίρι
• Τι ζητάει ο Ζήνων
• Η κούκλα

ΣΠΙΤΙ ΠΟΣΩΝ ΑΣΤΕΡΩΝ η νύχτα; Με μια σχεδία που καρφώθηκε στο δέντρο της αυλής να ταξιδεύεις. Βαθυκύανα των ουρανών ρεύματα με το επίμονο τικ-τακ αόρατου, πλην χρόνου να καταμετρά: λάθη λάθη λάθη. Δασυνόμενες λέξεις και περισπωμένες, που απάτησες ξανά τον εαυτό σου. Με ξένο ένδυμα να κατοικείς στα ψέματα τα αληθινά όνειρά σου. Κι ύστερα να πέφτεις και να κτυπάς στο γόνατο, επτά ετών παιδί σ' ένα άξενο σχολείο. Γύρω όλοι θορυβούν. Δυό αγόρια παλεύουν. Eνας φωνάζει «Κυρία κυρία τρέχει αίμα, αίμα σας λέω!». Αυτή αδιάφορη συνεχίζει με κόκκινο μελάνι να διορθώνει: έροτας με ω μέγα. Μια ακόμα διάψευση! Να γραφτεί εκατό φορές, σημειώνει και κλείνει το τετράδιο. Το διάλειμμα σταματά. Η σχεδία εξακολουθεί να σε ταξιδεύει. Σ' αυτό το ωμέγα.

ΤΟΛΗΣ ΜΑΡΑΓΚΟΣ Μεσαίωνες

Ο  Τόλης  Μαραγκός  γεννήθηκε  το 1988  στη Θεσσαλονίκη . Ζει μόνιμα  στην Ολλανδία και  επισκέπτεται  την Ελλάδα  τα  καλοκαίρια . Έχει  σπουδάσει   στην Ακαδημία  καλών τεχνών   του  Ρότερνταμ και  ασχολείται με την ποίηση  από τα  μαθητικά του  χρόνια . Το έργο του  ακολουθεί  τους δρόμους της  παραδοσιακής ποίησης , αλλά  εκεί υπάρχουν μικρές  ανατροπές  που προκαλούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη . Το ποίημα  Μεσαίωνες  ανήκει  στην επικείμενη  συλλογή του ποιητή "ΑΛΗΣΤΟΥ  ΜΝΗΜΗΣ"

Μεσαίωνες

Ζω  σε μεσαίωνες  προσωπικούς
χωρίς  ελευθερία  στους  τοκετούς
παράγω  σκέψεις με αγκάθια
παράγω μόνο κατακάθια

Κάποτε  ανέλπιστα  καρφώνω
σε κάθε  τύψη ένα φόνο
σε κάθε ιερά  εξέταση
την ηδονή επέκταση

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΑΧΡΗΣ Ο σπορέας

O Kώστας Τσιαχρής είναι μία  καινούργια παρουσία στο χώρο των γραμμάτων .Είναι εκπαιδευτικός , φιλόλογος ,κριτικός της λογοτεχνίας και ποιητής . Γεννημένος στη Γερμανία , ζει μόνιμα στην Αθήνα . Αρθρογραφεί τακτικά στην ηλεκτρονική εφημερίδα www.Kavalacity.net ,ενώ κριτικές και ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί στην εξαιρετική λογοτεχνική ιστοσελίδα www.poiein.gr .Παράλληλα , διατηρεί το ιστολόγιο filologikesmaties.blogspot.com όπου παρουσιάζει δουλειές του . Προς το παρόν δεν έχει δημοσιεύσει κάτι σε έντυπη μορφή , αν και είναι μέσα στις προθέσεις του .Η ποίησή του είναι περιπετειώδης , νευρώδης , συχνά με έμμεσες πολιτικές αναφορές , άλλοτε βαθιά τραγική και υπαρξιακή . Οι εκφραστικοί τρόποι τολμηροί και ευφυείς . Δημοσιεύω ένα ποίημα του που μου έστειλε από τον κύκλο ποιημάτων του "ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑ" . Προσέξτε πως διαπλέκει μέσα στο ποίημα τον περίφημο πίνακα του Βαν Γκογκ "Ο σπορέας" και την παραβολή του καλού σποριά με τις υπαρξιακές του ανησυχίες .

 Ο σπορέας

Σπέρνω  προς  τα  έξω

μόνο  φύλλα και  κλαδιά

μόνο  αφορμές

να  μεγαλώσει  λίπασμα

Σπέρνω μυαλό

έξω απ’ τις σκέψεις

μουσική έξω απ’ τον  ήχο

πέρα  απ’ τα σύνορα 

πατρίδες

Έπειτα σπέρνω Αυλίδες

χωρίς θυσίες

και  Ιφιγένειες

αντωνυμίες  στη θέση  φίλων

Αυτός   Αυτή  Κανείς

Τέρατα  έξω από  το  μύθο

πλάι  στο  πρωινό  ντεπόν

(μισή φρίκη  πριν από το  γάλα

κι ύστερα ανά  πέντε  σκέψεις)

Σπέρνω  κι  ο  σπόρος  μου

έξω  από  τη  χούφτα

φτύνει  τον  ουρανό

                                    τον  ήλιο 

                                                      τα  χωράφια

πράσινα  του Βαν Γκογκ

σε   ανυπάκουες  γραμμές
Εγώ

κατά  προτίμηση

στο  ράμφος των  πουλιών

Τσιαχρής  Κώστας 

**************************************************


Ψιθυρίστε με 


Χωρίς  κραυγές
γλώσσα με γλώσσα
χωρίς βήμα  ψηλό
λέξη με λέξη
ας μην ακουστώ
ας  μην αρχίσουν
πυροβολισμοί
ας ξέρουμε
μόνο εσείς κι εγώ
ψιθυρίστε  με
γνωρίζουν οι νεκροί
γνωρίζουν οι πέτρες
γνωρίζουν οι σκόνες
εκεί  ανήκω
ανάστημα μιας λεπτομέρειας
χαμένης κάπου
κάποτε ή  ποτέ
σα  μήνυμα  σε λάθος πόρτα
εργάζεται ο καιρός
και  δίνει δύναμη
στο μεταξύ
χαλάει  τον ήλιο
τρέφεται από κάτι
στάχτες
αρμενίζει σε φιλόξενα
τοπία της πληγής
Ξέρει τη γλώσσα τους
βρυχάται  σιγουριά
Μην τον ακούτε
ψιθυρίστε με

Κώστας  Τσιαχρής

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΠΑΡΔΑΜΑΣΚΟΥ Ρωγμές

Ραγιάς

Ραγίζει ρήγμα

μμμμ τι  ρίγος !

Θα τον προλάβουν

ραφές;

κάτι  ρωμαλέο;

Ραγίζει  ρήγμα

μεγάλο ρίσκο

Θα τον ξαπλώσουν

ριπές;

Ρε όχι

τα ρέστα μου

για  μια  ρωγμή του

να τον δω να

ραγίζει στα δυο

ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ

Σας  καλωσορίζω  στο  blog  NEWGREEKPOETRY . Ονομάζομαι  Τζίνος  [Κωνσταντίνος Λαμπίρης] . Γεννήθηκα  στη  Νέα  Υόρκη , στην οποία  ταξιδεύω συχνά . Δημιούργησα  έναν  χώρο  όπου  θα  φιλοξενούνται  νέοι   αλλά και  παλιοί δημιουργοί  από τον χώρο  της  ελληνικής  κυρίως  ποίησης , με τα  έργα  τους  αλλά και  με  τη  σκέψη  τους . Καλώ  λοιπόν  τους  νέους  δημιουργούς  αυτής  της  χώρας  να  μη διστάσουν  να  μου αποστείλουν   έργα  τους  προς  δημοσίευση  αλλά  και βιογραφικά  σημειώματα  ή και άλλα  κείμενά  τους  στο  e-mail   tzinoslam@gmail.com . Εδώ αρχίζει  μια  περιπέτεια . Ξεκινάμε  με  δύο  καινούργια  ποιήματα : ένα  της  Αναστασίας  Μπαρδαμάσκου  και  ένα  του  Κώστα  Τσιαχρή . Απολαύστε  τα και  έπεται  η συνέχεια