Ο Μιχάλης Παπαντωνόπουλος είναι Έλληνας ποιητής και μεταφραστής . Γεννήθηκε το 1980 στο Μεταξουργείο. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία. Έχει εργαστεί ως διορθωτής, επιμελητής εκδόσεων, βιβλιοπώλης και κειμενογράφος. Εξέδωσε τα ποιητικά βιβλία Πλάσματα της νύχτας (Δωδώνη, 2001), Δ (Ερατώ, 2006), Συμεών Βάλας (Μελάνι, 2010) και Οι Δώδεκα (Αιγαίον/Κουκκίδα, 2011).Έχει μεταφράσει έργα των Γκέοργκ Τρακλ , Ράινερ Μαρία Ρίλκε ,Όσκαρ Ουάιλντ , Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς, Νοβάλις κ.ά.Συνεργάζεται με το ένθετο «Αναγνώσεις» της εφημερίδας «Η Αυγή» και με την κυπριακή εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος».
[ΑΣΜΑ 4]
Αποβραδίς έπαιρνε πυρετός
έκαιγε πυρετός
λευκά τα μάτια σου
κι ένα κομμάτι στόμα
ανέπνεε ως το αίμα τα δόντια.
[Κι ακόμη : το χέρι
να σέρνει όση του δύναμη , να ψαύει
ό,τι του ξύλου έκταση
κι επιστροφή την ίδια κίνηση τη μία να υποφέρει]
Κι ήταν το σώμα σου παιδί :
πέτρα που ξέχωσε με νύχια η βροχή
και ρίζα ερπετό την σκέπει - χώμα σιωπή
σκεφτόμουν και τους δρόμους
που σκάβει το σκουλήκι μες στον άνθρωπο
Αποβραδίς έπαιρνε πυρετός
έκαιγε πυρετός
λευκά τα μάτια σου
κι ένα κομμάτι στόμα
ανέπνεε ως το αίμα τα δόντια.
[Κι ακόμη : το χέρι
να σέρνει όση του δύναμη , να ψαύει
ό,τι του ξύλου έκταση
κι επιστροφή την ίδια κίνηση τη μία να υποφέρει]
Κι ήταν το σώμα σου παιδί :
πέτρα που ξέχωσε με νύχια η βροχή
και ρίζα ερπετό την σκέπει - χώμα σιωπή
σκεφτόμουν και τους δρόμους
που σκάβει το σκουλήκι μες στον άνθρωπο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου