Σας αποχαιρετώ μ' ένα μίσος
Στολισμένο με αστερίες και βότσαλα
Ένα μίσος -καλοκαίρι
Μαυρισμένο κι αλμυρό
Μ' ένα χτένισμα που θυμίζει
τέντα σκισμένη απ'τον άνεμο
Μίσος- κατοικίδιο
Υπαρξιακό κι αναπαυτικά καθισμένο
Στο χαλί στο σαλόνι σας
Μίσος παντοτινά μισό
Που θα'ταν ξεπεσμός να φτάσει
Ως το μαχαίρι τη σκανδάλη ή τη βρισιά
Μίσος μίσος είσαι εδώ ;
Παρουσιάσατε αρμ
Πληγωμένο πουλάκι μέσα στη χούφτα μου
Ιδού ο Νυμφίος έρχεσαι
αν κι είσαι απλώς μια τραγωδία
που ξέσπασε στα γέλια
βλέποντας τον εαυτό της
Μίσος μου αφ' υψηλού αλλά κοντοπίθαρο
ή μίσος-καρχαρίας μέσα στο μπόι μιας μαρίδας
Λεπρό ανάμεσα σε πιο λεπρούς
Έναν καιρό και Μια φορά
Με αποχαιρετάς
σαν κύκνος που ένοχος για τους αληθινά ενόχους
καταπίνει το τραγούδι του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου