Η Μαρκέλλα Λυκούδη είναι πεζογράφος και ποιήτρια .Ζει και εργάζεται στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ,όπου και εκδίδει το περιοδικό "Κέλευθος" . Η ποίησή της είναι λυρική .Κρύβει μέσα της κάτι νοσταλγικό και γνώριμο . Περιέχει την Αλεξάνδρεια , τις γωνιές της , τις ελληνικές ανάσες ,τα αρώματα και τον έρωτα . Η ποιήτρια συχνά περιηγείται στο παρελθόν της , στα εφηβικά χρόνια , και ανασύρει αισθαντικές στιγμές που αποκτούν καθολικό χαρακτήρα , ακριβώς επειδή θυμίζουν στον καθένα δικά του βιώματα και ταξίδια .Μέσα σ' αυτό το κλίμα , η περιγραφή και η εξομολόγηση περιπλέκονται με έναν θαυμάσιο τρόπο , ο οποίος φέρνει εγγύτερα τον άνθρωπο με την πόλη του . Δημοσιεύω το ποίημα "Σε ακούμπησα"
Σε ακούμπησα
ήταν αργά και η νύχτα πέτρα
χτύπαγε το τζάμι επίμονα
-Κάτι θα μας προσπεράσει , είπες
Δεν έχουμε το χρόνο να ξοδέψουμε τις λέξεις
και θα μας δικάσουν οι λέξεις
Για ό,τι μας ανθίζει
και για ό,τι μας μικραίνει-
Κι ο δρόμος μέχρι το Φάρο
σκόρπιζε μπαχαρικά παντού
Μέσα μου πιπέρι και κύμινο
και μια καμήλα που ταξιδεύει χωρίς υπομονή
Σε χάρτες από σκόνη
από οργισμένο ήλιο
Μα εγώ σε ακούμπησα
Έβαλα τον ιδρώτα σου στην πιο κρυφή μου επιθυμία
Δάγκωσα τον καρπό να βρω μια σταγόνα ύψος
να χάσω το χτύπο που ξεγελάει την καρδιά μου
να δώσω στις τύψεις δύναμη
Η πόλη ως κάτω την προκυμαία θαμπή
ένα κομμάτι γυαλί στα λαικά καφενεία
Πώς βλέπεις έξαφνα μέσα στη ζάλη του μεσημεριού
ένα σμήνος πουλιά να φέρνει τον ορίζοντα μέσα στη χούφτα
Πώς η θαλασσινή πνοή ταράζει το φλογισμένο μέτωπο
και τα παιδιά ψάχνουν χαλίκια
ανάμεσα στα όνειρά τους
και το βαπόρι στα μακρινά κουνάει με τέχνη
τη γραμμή κάτω απ' τα μάτια σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου